Affedici olmak kolay değil, fakat öğrenilebilir. Böylece içinizde yıkım yaratan negatif düşünce ve duygular fırtınası durulabilir; iyileşmenin başlaması için bir alan açılabilir. Bu yolda ilk adım affetmenin ne olduğu ve ne olmadığını öğrenmek ve anlamaktan geçer.

İnsanlar genellikle, iyileştirmek yerine tamir etmeye meyillidirler. Arkadaşıyla kavga eden bir çocuk ağlayarak eve geldiğinde anne ve babası hemen sevecen bir şekilde çocuklarına sarılırlar. Ama bunun yanında durumu düzeltmek için bir dürtü de hissederler.

Dünya genelinde, çocuk yetiştirme anlayışında eksiklikler mevcut. Birçok ebeveyn, çocukları için yeterince donanımlı olmadıklarının farkındalar. Ebeveynliğin kendisi olağanüstü spritüel bir süreçtir; yoğun bir öz farkındalık ve içsel bütünlük getirir. Bir başkasına koşulsuzca açılmanızı sağlar ve ilahi olanın rehberliğinde yaşamayı öğretir.