Dolce far niente; Hayatın keyfine ve zevkine varmayı ve kendi değerini bilmeyi öğütleyen bir İtalyan deyişi, yani hiçbir şey yapmamanın tatlılığı...

Duygularımız refahımızı önemli ölçüde etkiler ve günlük hayatın önemli parçalarıdır. En sağlıklı yiyecekleri tüketip, egzersiz ve meditasyon yapabilirsiniz; fakat kalbinizde bir ağırlık olduğunda bir şeylerin yolunda gitmediğini hissedersiniz.

Dünyanın birçok derdine bir tek derman olabilseydi, bu büyük bir ihtimalle nezaketin büyülü gücü olurdu. Nezaket, başkalarının ihtiyaçlarının dikkate değer olduğunu ve onlar için yapılan her şeyin değerini gördüğünüz anlamına gelir.

Mutlu hissetmenin veya mutlu olmanın bir formülü var mı? Yüzyıllardır yapılan araştırmalarda; mutluluğun yolunun küçük değişikliklerden geçtiğini gösteriyor. Dalai Lama’nın “Mutluluk size hazır bir şekilde gelmez, sizin kendi eylemlerinizden doğar.” derken kastettiğine benzer eylemlerle değiştirebileceğimiz bir mutluluktan bahsediyoruz.

Nefes, prana adı verilen yaşam gücünün kaynağı olmanın yanı sıra insanın en temel işlevlerindendir. Soluk, nefes almak ve vermek olmak üzere iki aşamadan oluşur. Nefes aldığınızda akciğerleri karın boşluğundan ayıran bir kas olan diyafram kasılır. Bu da akciğerlerin genişleyip hava ile dolmasını sağlar.

Sezgisel empatlar “gerçekte başkalarının duygularını, enerjisini ve fiziksel semptomlarını hissederler… birçok insanda bulunan savunmalara sahip olmadan.” Farklı sezgisel empat çeşitlerine kısaca bir göz atalım. 

Dünyadaki farklı bilgelik gelenekleri, biçim, adet ve uygulama açısından değişiklik gösterse de hepsi temelinde insan hayatının amacını genel anlamda ruhsal gelişim ve değişim olarak kabul ederler.

Kulağa garip gelebilir, ama birçok insan için “kendin olmak” ve “kendini tanımak” arasında büyük bir fark vardır. İlki arzu edilen nokta olarak kabul edilir. Kendiniz olabildiğinizde, rol yapma veya kendinizi savunma ihtiyacı duymadan, daha özgür, doğal ve rahat hissedersiniz.

Son zamanlarda kendinizi garip mi hissediyorsunuz? İşinizde saçma hatalar mı yapıyorsunuz? Hastalığınız üç haftadır geçmiyor mu? Sizi strese sokan bu durumların birçok muhtemel sebebinden biri de çakra sisteminizde bir dengesizlik olması olabilir.

Aklınıza, hayatlarında hayallerine ulaşmış, başarılı bulduğunuz insanları getirin. Günlük rutin programlarını incelediğinizde İki önemli alışkanlığın mevcut olduğunu görebilirsiniz:

Hayatınızı sadece yüzeyde yaşadığınızı hissettiğinizde, yeni başlangıçlara ihtiyacınız olması muhtemeldir. Bir bataklıkta sıkışıp kalındığını hissetmek en mutlu hayatları bile kapkara bulutlarla doldurabilir; fakat maneviyatımızdaki durgunluklar aynı zamanda yenilenmemiz ve içe dönük yolculuğumuza tekrardan, daha derinden bağlanmamız için bir işaret olabilir.

Yıllar sonra; son derece başarılı, kariyerleri olan bir grup mezun, eski üniversite profesörlerini ziyaret etmek için bir araya gelir. Sohbet başlar başlamaz konu kısa sürede işteki ve yaşamdaki stres ile ilgili şikâyetlere gelir.

İnsanlar genellikle, iyileştirmek yerine tamir etmeye meyillidirler. Arkadaşıyla kavga eden bir çocuk ağlayarak eve geldiğinde anne ve babası hemen sevecen bir şekilde çocuklarına sarılırlar. Ama bunun yanında durumu düzeltmek için bir dürtü de hissederler.

Çoğu insan teslimiyet kelimesini duyunca akıllarına -pes etmek, kaybetmek, kontrolü kaybetmek ve hatta tutsak olmak gibi - olumsuz kavramlar gelir. Ancak, ruhsal bağlamda kullanılırsa teslimiyet, “bu nedir” sorusuyla mücadele etmeyi bırakmak, hayatın cüzi parçalarına kafayı takmak yerine onu tümden kucaklamak anlamında kullanılmaktadır.

Doğu felsefesinin Batı yaşam tarzına sızmaya başladığı bir dönemde yaşıyoruz. Batıda meditasyon ve mindfulness (farkındalık) gibi kelimeler artık günlük terimler haline gelmiştir. Sorumuz şu: Bu kelimeler birbirinin yerine geçebilir mi? Değiştirilebilir mi?